Monday, April 03, 2006

Insert Coin...

Bueno... La partida empezó, si... pero hay que volver a echar monedas...
Y eso intentaré hacer a partir de ahora. Han habido muchos cambios en mi vida últimamente... el último medio año ha sido únicamente de cambios. No se si a mejor. Algunos no lo sabré nunca... otros el tiempo me lo dirá... otros ya veo que han ido a mejor. De algunos nunca me sentiré orgulloso (de momento cada día me persigue el remordimiento), de otros estoy satisfecho.
Mi gente del 061 sigue en la lucha y, aunque no ya no vea a casi ninguno de ellos, les sigo llevando conmigo. Tengo muchas visitas pendientes, y espero poder veros a todos en esa cena que nos falta, eh?
Mañana como con Mónica, de la que estaba desconectadísimo. Hoy a las 22:30 me ha llegado un sms al móbil "dema vinc a tgna, dinem junts?". Si! joder, claro ke si! O mañana o dentro de 6 meses al paso ke vamos, así que todavia vibrava el móbil y ya estaba contestando. Justo media hora antes me habia animado a llamar por fin a Pili para kedar mañana al salir del trabajo, así que ya tengo vida social a tope hasta la cena (en casita con papá y mamá, eso sí).

Sé que he estado muy ausente, pero poco a poco kiero recuperar el contacto con el mundo... así que no me keda más remedio que no dejar de tener vida social!
Este domingo se casa David, el amigo más antiguo k conservo, y la despedida ya ha sido todo un reencuentro con gente con la que hacia demasiado tiempo k no salia y alguno k otro a kien no debí dejar pasar tanto tiempo sin ver. Y lo penoso es k no es en la primera boda en la k me pasa eso este año...

La música parece que vuelve a funcionar. El nuevo bateria, Samu, es nuestro motor. Miguel parece que empieza a tomarselo realmente en serio, y Chiky... bueno... es chiki! Ponte las pilas, mamón! Ahora solo falta que POR FIN aparezca el cantante que nos llevará a la gloria!!!

Bueno, espero que hasta el próximo post no pase tanto tiempo (me animaría k escribiérais :-P)

Un -hoy, sorprendentemente- aburrido tarragonauta.

PD: Que os parece como nombre para el grupo INSERT COIN? publicad vuestras respuestas, please... aunke la mayoria no nos hayáis oido tocar nunca, solo decid que os parece como nombre (aunke creo k así se va a kedar).

2 Comments:

Blogger pi said...

Me encanta ver que por fín te decides o tienes tiempo para escribir, ya tenía ganas! Me ha parecido un post melancólico y te digo una cosilla pedorro, a veces la vida da muchas vueltas, más de las que esperas o tu cuerpo permite pero ten en cuenta que todo pasa por algo, llámalo destino o como quieras. Avanzamos y en cada paso tomamos decisiones a veces acertadas y a veces quizás no tanto, pero desde luego nunca te arrepientas de dar esos pasos. Eso te hace crecer, madurar y aprender. Y sobretodo ten en cuenta que no estás solo, tu vida social es amplia reconócelo, pero a veces las prioridades son otras y eso se comprende. Me ha encantado que me llamaras hoy, en serio, sabes que yo pa llamar soy muy perra...Pero siempre pregunto y sé de tí, eso no quita que te eche de mucho de menos y sobretodo que no me picara por no saber de tí ni tú de mi, es que hacía tiempo ya...
Una cosilla más, tas igual de elegante que tu blog xD
Yo te copié jejejej, por cierto si te pasas por el elefante haz el favor de comentar algo ein!!
Un besote pedorrillo!

5:48 PM  
Blogger Dr F said...

La vida es el que té... que no saps mai, però normalment tampoc serveix de res pensar que et pots haber equivocat, doncs tens massa feina intentant resoldre els embolic en què ens fotem. "Si tu mal no tiene remedio, ¿por qué te quejas? Si tu mal no tiene remedio, ¿por qué te quejas?". Total, que em mola Insert Coin perquè evoca uns 70-80's de màquina escurabutxaques, de fum els que fumeu -passant de tot-, de litrones de super... la meva adolescència/infantesa, en suma.
I en tot cas, recorda els temps de Grisom, i treu-ne les teves lliçons per la vida.
PS: Em calen enfermeres i/o auxiliars de clínica per treballar a BCN, en clínica privada. Interessats/ades que m'emailegin.

12:23 AM  

Post a Comment

<< Home